Kinderen niet de dupe van frauderende ouders

Donderdag 5 september hebben we in de raad de “Verordening bestuurlijke boetes”  vastgesteld. Een zelfstandige opdracht vanuit Den Haag , die gemeenten moesten vaststellen naar aanleiding van het in werking treden op 1 januari 2013 van de Wet Aanscherping Handhaving en Sancties Sociale Zaken en Werkgelegenheid.

Deze wet schrijft voor hoe fraudeurs financieel worden aangepakt in voorkomend geval. De opgelegde boetes liegen er niet om. De boete is 100% van het gefraudeerde bedrag en hardnekkige fraudeurs, de zogenoemde recidivisten *) lopen het risico dat ze buiten de boete van 150% van het gefraudeerde bedrag ook nog bijvoorbeeld 3 maanden lang geen  uitkering ontvangen. Dit kan voor een gezin behoorlijke gevolgen hebben, want hoe overbrug je een periode van 3 maanden zonder inkomsten. De overheid heeft gemeenten opgedragen een verordening te maken die gemeenten nogal wat vrijheid geeft en dat is Assen goed gelukt.  Een socialere benadering dan de keiharde Haagse opstelling.

Wel vinden wij dat fraudeurs, die per slot van rekening de gemeenschap hebben benadeeld, door bijv. steunfraude te plegen, keihard moeten worden aangepakt. Lik op stuk beleid. De wet is dan ook bedoeld om fraudeurs af te schrikken onder het motto “Misbruik loont niet”.

De verordening die donderdag is vastgesteld vindt dat er voor schrijnende gevallen maatwerk geleverd, te denken valt bijv. aan huisuitzetting. Wij vinden dat in voorkomend geval in ieder geval gekeken moeten worden naar de gezinssamenstelling en daar waar kinderen in het spel zijn, deze kinderen in geen geval de dupe mogen worden van het fraudegedrag van ouders. Onze opstelling, dat kinderen niet de dupe mogen worden, werd ondersteund door de PvdA-fractie.

Egbert Prent

*) recidivist = iemand die meermalen strafbare feiten pleegt